تفاوت حسگر اثرانگشت اپتیکال و اولترا سونیک چیست ؟

سنسور اثرانگشت، یکی از فناوری‌های مهم در دستگاه‌های الکترونیکی امروزی است که برای شناسایی و تشخیص اثرانگشت انسان استفاده می‌شود. حسگر اثرانگشت اپتیکال و اولترا سونیک از جمله پیشرفته‌ترین حسگرهای اثرانگشت هستند که تفاوت‌ها و قابلیت‌های منحصر به فردی دارند. دز جمله دستگاه هایی که این سنسور ها در آن بکار می روند، دستگاه های احراز هویت مانند دستگاه حضور و غیاب اثر انگشتی است.

تاریخچه استفاده از اثر انگشت برای شناسایی افراد

اثر انگشت محبوب ترین و شناخته شده ترین روش شناسایی بیومتریک موجود در بازار است و دلیل خوبی هم دارد مانند: قابل اعتماد، ارزان و کارکرد آسان.

همچنین قدیمی‌ترین روش شناسایی بیومتریک در تاریخ است که در فرهنگ‌های سراسر جهان برای اهداف مختلف مورد استفاده قرار می گرفت. چینی های باستان از اثر انگشت برای احراز هویت اسناد رسمی استفاده می کردند و بابلی ها در حدود 200 سال قبل از میلاد از اثر انگشت به عنوان راهی برای امضای قراردادهای مکتوب استفاده می کردند.

اثر انگشت یک فناوری قابل اعتماد و آزمایش شده با زمان است که امروزه هنوز کاربردهای زیادی دارد. تقریباً همه تلفن‌های هوشمند مدرن دارای اسکنر اثر انگشت هستند و راهی برای باز کردن ایمن قفل تلفن هستند و هنوز هم محبوب‌ترین  راه شناسایی برای اهداف کنترل دسترسی، کنترل تردد و تأیید اعتبار است.

حسگر اثرانگشت اپتیکال ( نوری ) چیست؟

سنسور اثرانگشت اپتیکال یا نوری یک تکنولوژی سنجش بر پایه نور است. در این روش، پرتو نور توسط حسگر ارسال می‌شود و با تغییرات نوری که در هنگام برخورد با سطح انگشت اتفاق می‌افتد، اثرانگشت خوانده می‌شود. این سنسور دارای سرعت بالا و قابلیت تشخیص چند اثرانگشت در یکبار استفاده است. معمولاً سنسور نوری بخشی از یک سیستم بزرگتر است که یک دستگاه اندازه گیری، منبع نور و خود سنسور را تشکیل می دهد. سنسوری نوری به یک ماشه الکتریکی متصل است که به تغییر سیگنال در حسگر نور واکنش نشان می دهد.

سنسور های نوری چگونه کار می کنند؟

حسگرهای نوری این ظرفیت را دارند که نور را معمولاً در یک محدوده طیف الکترومغناطیسی دقیق مانند مرئی، مادون قرمز و فرابنفش تشخیص دهند. این سنسور به سادگی پلاریزه شدن نور، طول موج یا فرکانس را تشخیص می دهد و به دلیل اثر فوتوالکتریک آن را به سیگنال الکتریکی تبدیل می کند.

اصل تشخیص سنسور اوپتیکال عمدتاً به تغییرات ایجاد شده در ویژگی های سیگنال نوری بستگی دارد. به طور کلی، دو جزء در سنجش نوری وجود دارد. فرستنده (یعنی منبع نوری) و گیرنده (ردیاب نوری). هنگامی که هر جسمی بین فرستنده و گیرنده قرار می گیرد، پرتو نور پارامترهای خود را تغییر می دهد. پنج پارامتر مفید نور وجود دارد که در سنجش نوری اندازه گیری می شوند. شدت، فاز، طول موج، پلازیره و توزیع طیفی.

مزایا:

• قابلیت خواندن اثرانگشت در شرایط کم نور
• دقت بالا در تشخیص اثرانگشت
• سرعت بالا در شناسایی

معایب:

• حساسیت بیشتر به آلودگی و خشکی انگشتان
• امکان قابلیت غیرممکن برای خواندن اثرانگشت در مواردی مانند انگشتان خیلی خشن

مشاهده ی انواع دستگاه حضور و غیاب مناسب ادارات و سازمان ها.

حسگر اثرانگشت اولترا سونیک چیست؟

حسگر اثرانگشت اولترا سونیک از فناوری سنجش بر پایه امواج صوتی استفاده می‌کند. در این روش، موجودیت جسمی با تولید امواج صوتی توسط حسگر، در اثرانگشت نمایش داده می‌شود و با تشخیص امواج برگشتی میزان حفره‌ها و برآوردها را تعیین می‌کند.

سنسورهای اولتراسونیک چگونه کار می کنند؟

حسگرهای اولتراسونیک با ارسال یک موج صوتی با فرکانس بالاتر از محدوده شنوایی انسان کار می کنند. مبدل سنسور به عنوان یک میکروفون برای دریافت و ارسال صدای اولتراسونیک عمل می کند. حسگرهای اولتراسونیک ما مانند بسیاری دیگر از یک مبدل برای ارسال پالس و دریافت اکو استفاده می کنند. سنسور با اندازه گیری فاصله زمانی بین ارسال و دریافت پالس اولتراسونیک، فاصله تا هدف را تعیین می کند. سنجش اولتراسونیک یکی از بهترین راه‌ها برای حس نزدیکی و تشخیص سطوح با قابلیت اطمینان بالا است.

مزایا:

• دقت بالا در تشخیص اثرانگشت
• عدم تحت تأثیر قرارگیری در دما و رطوبت
• امکان خواندن اثرانگشت در شرایط رطوبتی و خشک
• توانایی تشخیص برآوردها و حفره‌ها در عمق بیشتر

معایب:

• نیاز به زمان بیشتر برای شناسایی
• حساسیت بیشتر به نظم انگشتان

در ادامه تفاوت سنسورهای اولتراسونیک و اپتیکال را در سه مورد دقت در تشخیص، سرعت و هزینه ی هر حسگر با هم مقایسه می کنیم.

دقت تشخیص:

اسکنرهای اولتراسونیک عموماً دقیق‌تر از اسکنرهای اوپتیکال در نظر گرفته می‌شوند، زیرا می‌توانند تصویر دقیق‌تری از اثر انگشت ثبت کنند. اسکنرهای اولتراسونیک تصویری سه بعدی از اثر انگشت ایجاد می‌کنند که می‌تواند برجستگی‌ها و دره‌هایی را که ممکن است برای یک اسکنر نوری قابل مشاهده نباشد، تشخیص دهد. این باعث می شود که آنها ایمن تر شوند و کمتر مستعد مثبت یا منفی کاذب باشند. از سوی دیگر، اسکنرهای نوری می توانند با انگشتان خیس یا کثیف دست و پنجه نرم کنند، زیرا ممکن است نور به درستی از اثر انگشت منعکس نشود.

سرعت:

اسکنرهای نوری معمولاً سریعتر از اسکنرهای اولتراسونیک هستند، زیرا نیازی به ایجاد تصویر سه بعدی از اثر انگشت ندارند. در عوض، آنها یک تصویر 2 بعدی از اثر انگشت می گیرند که سپس با داده های اثر انگشت ذخیره شده مقایسه می شود.

هزینه:

تولید اسکنرهای نوری معمولاً ارزان‌تر از اسکنرهای اولتراسونیک است، زیرا به فناوری کمتر پیشرفته‌تری نیاز دارند. این باعث می‌شود که تولیدکنندگان گوشی‌های هوشمند که به دنبال کاهش هزینه‌ها هستند، بیشتر در دسترس باشند. با این حال، اسکنرهای اولتراسونیک در حال محبوب شدن هستند و تفاوت هزینه احتمالاً با گذشت زمان کاهش می یابد.

نتیجه‌گیری

با توجه به تفاوت‌های موجود بین سنسور اثرانگشت اپتیکال و اولترا سونیک، استفاده از هر کدام با توجه به نیاز و محدودیت‌ های شخصی متفاوت است. در نهایت، تصمیم بر عهده کاربر است که با توجه به مزایا و معایب هر یک از سنسور ها، بهترین را انتخاب کند. شرکت سامانه های بعد پنجم با در نظر گرفتن تمامی ویژگی های موجود در این حسگرها، در دستگاه های حضور و غیاب، محصولات خود را در بازار عرضه می کند.

جهت دریافت مشاوره و کسب اطلاعات بیشتر با کارشناسان ما با شماره 02189350 داخلی 1 تماس حاصل فرموده یا در پیام رسان واتس اپ به شماره 09392545658 پیغام ارسال نمایید.