تاریخچه ی استفاده از تشخیص چهره در دستگاه های حضور و غیاب

تشخیص چهره، به عنوان سیستمی که الگوبرداری، تجزیه و تحلیل و در نهایت تائید هویت افراد را انجام میدهد، یکی از کارآمدترین سیستم های نظارت است که امروزه در بخشهای مختلف مورد استفاده قرار میگیرد. استفاده از قابلیت تشخیص چهره در تلفن های هوشمند، این فناوری را در میان مردم رایجتر کرد اما سیستمهای تشخیص چهره پیش از این، جزئی از فرآیند احراز هویت در کسب و کارهای بسیاری بوده اند. دستگاه های حضور و غیاب تشخیص چهره و نیز سیستم کنترل تردد مبتنی بر تشخیص چهره از جمله کاربردهای این فناوری در کسب و کارهای مختلف بوده اند.

اگر هر روز در مقابل دستگاه حضور و غیاب، تردد خود را ثبت میکنید، باید بدانید این سیستم ها در طول دهه ها با تغییرات زیادی روبرو بوده اند. پیشتر در مطلبی در رابطه با تاریخچه بیومتریک گفته بودیم، اکنون به تاریخچه مختصری از تشخیص چهره میپردازیم.

الگوی ابتدایی اسکن چهره

پیشینه ی  ایجاد سیستم تشخیص چهره به دهه ۶۰ میلادی بازمیگردد. در آن سالها وودی ویلسون، ریاضیدان و دانشمند علوم کامپیوتر، دست به ایجاد سیستمی برای اندازه گیری، طبقه بندی و تطبیق چهره زد.

عملکرد دستگاه حضور و غیاب تشخیص چهره ابتدایی، یک اسکنر بسیار ابتدایی، طرحی از مو، چشم و بینی فرد را ترسیم میکرد و وظیفه کامپیوتر، کشف شباهتهای میان این طرح و الگوها بود. چالش های فرآیند شناسایی چهره (از قبیل چرخش صورت، تغییر در زاویه و حالت چهره، افزایش سن و…) برای فناوریهای آن زمان بسیار پیچیده بودند.

سیستم طراحی شده توسط ویلسون اگرچه با استانداردهای امروز بسیار کند به نظر میرسد اما در مسیر ایجاد یک سیستم کارآمد تشخیص چهره کامپیوتری بسیار راهگشا بود.

از انتهای دهه شصت میلادی، توجه دولت ها به چنین پروژه هایی بیشتر شد. این روند در دهه های بعدی نیز امتداد پیدا کرد و رویکردهای تازه، راه را برای ارائه سیستم های تشخیص چهره خودکار امروزی، هموارتر کردند. مثلا در دهه ۷۰ میلادی، برخی محققان با تکیه بر طرح ویلسون، نشانه ها و المان های بیشتری را به فرآیند تشخیص چهره اضافه کردند.

رنگ مو و ضخامت لب از جمله این المان ها بودند. در آستانه دهه نود میلادی نیز استفاده از جبر خطی در طراحی سیستم تشخیص چهره، این موضوع را یک قدم به استفاده وسیع تجاری نزدیکتر کرد. در دهه ۲۰۰۰، پیشرفت تکنولوژی تشخیص چهره به حدی بود که دیگر تنها معطوف به پروژه های تحقیقاتی دولتی و یا حوزه علوم کامپیوتر نبود و امکان استفاده تجاری از آن کمابیش میسر می شد.

دستگاه ها حضور و غیاب در دنیای امروز

امروزه به لطف بهبود فناوری دوربینها، فرآیند اسکن و طبقه بندی تصاویر چهره بسیار دقیقتر از گذشته صورت میپذیرد. این امر، دقت سیستم های تشخیص چهره را به میزان مطلوبی بالا میبرد.

بیشتر سیستمهای شناسایی چهره در سالهای گذشته فناوری دوربینهای دو بعدی استفاده میکردند. در این حالت با ایجاد یک تصویر تخت از چهره، نقشه نقاط مهم (اندازه و شکل چشمها، بینی، گونه و…) ترسیم میشود.

پس از این، سیستم موقعیت نسبی این نقاط مهم را محاسبه میکند و داده ها را بصورت یک کد در آورده و پس از آن و هنگام تائید هویت، الگوریتمهای شناسایی در پایگاه داده ذخیره سازی شده جستجو میکنند تا الگوی همتا با تصویر را بیابد.

تقلب در دستگاه های تشخیص چهره

این فناوری در شرایط پایدار و نور کافی و در بخشهایی مانند کنترل پاسپورت کاربردی است اما در شرایط نور کم و نیز در صورت حرکت سوژه، قادر به شناسایی دقیق چهره نیست. همچنین امکان جعل و تقلب نیز بسیار بالا میرود.

یکی از راههای غلبه بر این مسئله، شناسایی بافت زنده است. این سیستم با بررسی عواملی مثل ناسازگاری میان پیش زمینه و پس زمینه تصویر، بافت زنده را از غیرزنده تشخیص میدهد.

در این صورت دیگر امکان جعل و قرار دادن تصویر بجای صورت واقعی در مقابل دستگاه وجود نخواهد داشت. دستگاههای حضور و غیاب شرکت بعد پنجم از این قابلیت بعنوان یکی از مکانیزمهای ضدتقلب استفاده میکنند.

سیستمهای تشخیص چهره امروزی از شناسایی چهره سه بعدی بهره میبرند. دستگاههای حضور و غیاب و نیز سیستمهای کنترل تردد بسیاری نیز به این شکل از فناوری تشخیص چهره مجهز شدند. چالش اصلی در این شکل از تشخیص چهره، تخمین فواصل نقاط مختلف چهره و عمق هر نقطه از تصویر دو بعدی و ایجاد مدل سه بعدی از آن است.

شناسایی چهره سه بعدی در شرایط نور کم و نیز موقعیتهای مختلف ناشی از چرخش صورت با محدودیت های بسیار کمتری مواجه است و دقت بسیار بیشتری را فراهم می آورد.

دقت تشخیض چهره

انستیتو ملی استانداردها و تکنولوژی امریکا، با بررسی سیستم های مختلف تشخیص چهره بوسیله پایگاه داده وسیعی از تصاویر، همواره میزان دقت این سیستمها را در دوره های مختلف اعلام میکند. در سال ۲۰۱۸، بررسی این نهاد نشان میداد که تنها ۰.۲ درصد خطا در میان سیستمهای تشخیص چهره وجود دارد. این رقم در سال ۲۰۱۴ برابر با ۴ درصد بود. طبق این آمار، دقت سیستمهای تشخیص چهره ظرف تنها چهار سال، حدودا بیست برابر افزایش یافته .

اگرچه پنجاه سال پیش، استفاده روزمره از سیستمهای تشخیص چهره بسیار دور از ذهن بود، اما اکنون بهره گیری از این سیستمها بسیار متداول است. در دستگاههای حضور و غیاب و سیستمهای کنترل تردد نیز، قابلیت شناسایی چهره در این چند سال اخیر بسیار رایج است. دستگاه حضور و غیاب تشخیص چهره، با امکان احراز هویت بدون تماس و شناسایی سریع و دقیق، راه حل کاربردی در حوزه حضور و غیاب و منابع انسانی بسیاری از مجموعه هاست.

مشاهده ی دستگاه های حضور و غیاب تشخیص چهره

جهت دریافت مشاوره و کسب اطلاعات بیشتر با کارشناسان ما با شماره 02189350 داخلی 1 تماس حاصل فرموده یا در پیام رسان واتس اپ به شماره 09392545658 پیغام ارسال نمایید.