اخلاقیات و قوانین حاکم بر حوزه حضور و غیاب
امروزه تقریبا هر مجموعه ای از دستگاههای حضور و غیاب و کنترل تردد استفاده میکند. اما بهتر است قبل از استفاده از این سامانه ها، نگاه دقیق تری به قوانین حاکم بر حوزه حضور و غیاب و نیز جنبه های اخلاقی حاکم بر آنها بیندازیم.
سیستمهای نظارتی به مجموعه وسیعی از دستگاهها و سازوکارها شامل مکان یابی کارمندان، بررسی ساعات ورود و خروج، نظارت تصویری و… اطلاق میشود. استفاده از این سیستمها میتواند به افزایش امنیت و بهره وری مجموعه شما کمک کند.
طبق آمار و ارقام، تنها ۱۵ درصد از کارکنان در سراسر دنیا، نسبت به محیط کار خود و حضور در آن اشتیاق دارند. همچنین حضور کارمندان در روزهایی که به هر دلیلی (از جمله کسالت، مشکلات خانوادگی و…) بهره وری کافی ندارند، میتواند نتیجه معکوسی داشته باشد. کاهش بهره وری در چنین روزهایی، هزینه ای بالغ بر ۱.۵ تریلیون دلار به شرکتهای مختلف در سرتاسر جهان تحمیل میکند.
به این ترتیب، بکارگیری سامانه های حضور و غیاب و کنترل تردد در محیط کار تبدیل به امری ضروری بدل می شود.
قانون حریم ارتباطات الکترونیکی (ECPA)
در ایالات متحده، استفاده از این سامانه ها مجاز بوده اما شامل قانون حریم ارتباطات الکترونیکی (ECPA) میشود. به موجب این قانون که در سال ۱۹۸۶ تصویب و بارها با قوانین دیگری جایگزین می شود، دایره شمول ممنوعیت شنود تماسهای تلفنی به شنود اطلاعات الکترونیکی نیز گسترش پیدا کرد.
طبق این قانون و قوانین تصویب شده بعدی، کارفرمایان مختارند تا زمانی که دلیل موجهی برای ارائه دارند، بر تمامی ارتباطات شفاهی و کتبی کارکنان در محیط کار نظارت داشته باشند. البته از آنجایی که در این میان ترسیم مرز میان ارتباطات شخصی و کاری دشوار به نظر می آید، تفسیر از این قوانین، مرزهای اخلاقی در حوزه حریم شخصی را نیز در بر میگیرد.
علاوه بر این، در صورت بروز دعاوی حقوقی (در مورد کارمندان)، شما متعهد و ملزم به ارائه مدارک و مستندات خواهید بود. در مورد برخی فعالیتهای نظارتی مانند رصد فعالیتهای کارمندان در فضای وب نیز شرایط مختلفی مطرح میشود. بعنوان مثال اساسنامه ها و قوانین برخی ایالتها مثل کالیفرنیا و فلوریدا بطور صریح و روشن بر رعایت حریم خصوصی شهروندان تأکید میکنند.
مرزهای قانونی و اخلاقی همچنین شامل حفاظت از اطلاعات کارمندان میشود. باید در ذهن داشته باشیم که نگهداری از اطلاعات همواره میتواند به حوزه امنیت هم مربوط شود. مجموعه ما تا چه میزان در برابر سرقت و دستبرد اطلاعات توسط اشخاص ثالث ایمن خواهد بود؟
سامانه های زیست سنجشی (بیومتریک)
اصول اخلاقی در مورد استفاده و بهره گیری از سامانه های زیست سنجشی (بیومتریک) نیز شرایط خاص خود را داراست. این امر با حق حفاظت از اطلاعات شخصی تحت کنوانسیون حقوق بشر ارتباط پیدا میکند.
حفاظت از اطلاعات و ویژگیهای شخصی و نیز اطلاعات مرتبط با سلامت افراد نیز از اهمیت خاصی برخوردار است. با پیشرفت فناوری بیومتریک و بکارگیری متغیرهایی مانند سیگنالهای عصبی و ضربان قلب برای احراز هویت افراد، این مباحث بیش از پیش محل مناقشات اخلاقی در باب حریم شخصی قرار گرفته است.
به هر نحو، همواره با گسترش فناوریهای مختلف، مسائل حقوقی و اخلاقی مرتبط با آنها نیز متعاقبا مطرح میشوند. اما از آنجا که سرعت رشد تکنولوژی هر روز بیشتر میشود، نباید از بررسی جوانب مختلف هر پدیده غافل باشیم.
بدون دیدگاه